วันอาทิตย์ที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2555

หาดวนกร (วะ-นะ-กอน) แบกเป้ นั่งรถไฟ ไปกางเต๊นท์นอนทะเล

ฝันไว้ตั้งแต่เด็กๆ ว่าอยากจะไปเที่ยวไกลๆ ผจญภัยเล็กน้อย ตื่นเต้นหน่อยๆ จนแล้วจนรอดก็ไม่ได้ไป (จะถามว่าทำไม? ใช่มั้ยล่ะ) ก็ด้วยความที่เป็นเด็กบ้านนอก (แต่ก็ไม่ห่างไกลความเจริญนะ) พ่อแม่ต้องทำงานก็เลยไม่ได้ไปไหน (จะว่าไปก็เคยไปนะพวกแบกเป้ ผจญภัยเนี่ย ก็เข้าค่ายเนตรนารีงัย)

ทริปแรกการแบกเป้เที่ยวแบบผจญภัยเริ่มขึ้นครั้งแรกเมื่อเริ่มทำงาน (หลังเรียนจบ) มันมีสาเหตุ ก็ไอ้ความที่ชอบเพ้อฝันเล่าให้คนโน้นคนนี้ฟัง พี่หัวหน้างานเลยจัดให้ (เหมือนเป็นรางวัลที่ทำงานเสร็จ) ทริปแรกไปหาดวนกร (หาด-วะ-นะ-กอน) เริ่มต้นทริปโดยการหาข้อมูล โทรติดต่อเจ้าหน้าที่ (สำเนียงเน่อๆ แต่น่ารัก) และสรุปโปรแกรมการเดินทาง 3 วัน 2 คืน เดินทางโดยรถไฟ (ตอนนั้นยังไม่ฟรี) สมาชิกก็ สาว สาว สาว + สาวใหญ่ รวม เริ่มต้น 4 สาว

เริ่มเดินทางตอนเกือบตี 3 ของเช้าวันเสาร์ นั่งรถไฟจากสถานีชุมทางแก่งคอยชั้น 3 (ที่จริงแทบจะนอนเพราะง่วง) ถึง กทม. ตี 5 ก็เรียกพี่ TAXI ไปส่งที่สถานีรถไฟอ้อมน้อย แป๊บเดียวถึงแล้ว แต่รถไฟกว่าจะออกอีกตั้งนาน หาไรกินดีกว่า หาไปหามาได้หมูปิ้งชุดนึง พอกินอิ่มมีหนุ่มๆ ตามมาสบทบ (เชอร์ไพร ตื่นเต้นมีผู้ชายไปด้วย)

นั่งรถไฟออกจากกรุงเทพฯ ผ่านสถานีแล้วสถานีเล่าเข้าสู่นครปฐม หลับแล้วหลับอีกก็ต้องตื่นเมื่อมีแม่ค้าตะโกนขายขนม ไหนๆ ก็ตื่นแล้วกินขนมที่เตรียมมาดีกว่า พออิ่มก็แอบถ่ายรูปเพื่อนที่หลับ (ซะงั้น) แล้วก็มองวิวนอกหน้าต่าง โอ้โห! สวยจัง ต้นตาลกลางทุ่งนา ไร่สับประรด ภูเขาสีเขียว นั่นแน่เราเริ่มเข้าเขตจังหวัดเพชรบุรีแล้ว นั่งอีกพักใหญ่ๆ ก็เข้าเขตประจวบ (ยังไม่ถึงที่หมายนะ อย่าเพิ่งดีใจไป) ตอนนี้ก็ประมาณบ่ายๆ แล้ว ผ่านสถานีหัวหิน และอีกพักใหญ่ก็มาถึงสถานีปลายทาง บางสะพาน สถานีห้วยยาง แล้วเหมารถรับจ้างเข้าไปอุทยานหาดวนกร (เกือบเย็นทีเดียว) อ่ะลืมไป ก่อนเข้าที่พักก็แวะหาเสบียงก่อน วันนี้ไม่จัดหนัก เอาเบาๆ พวกมาม่า ปลากระป๋องไปก่อนล่ะกัน (หนูหมดแรงจากการนั่งรถไฟ หนูเหนื่อย) พอเข้าที่พักก็ไม่รอช้ารีบกางเต็นท์ ทำอาหาร อาบน้ำ คุยกันสักพักก็นอน

วันที่ 2 ของการเที่ยว ที่จริงไม่มีโปรแกรมไปไหน เพราะตั้งใจมาพักผ่อน นอนชายหาด ฟังเสียงคลื่น พวกเราก็ตื่น (ไม่) เช้ามาดูพระอาทิตย์ขึ้น (นานล่ะ) น้ำใส ทรายสวย คนไม่พลุกพล่าน พอเต็มอิ่มก็มาเริ่มทำอาหารเช้า (ที่จริงพี่ผู้ชายที่ไปด้วยทำรอล่ะ) สาว สาว สาว ก็ไปอาบน้ำ ซึ่งเป็นห้องน้ำ (รวม) ของอุทยาน ก็สะอาดดี แยกชาย-หญิง (และ... หรือป่าวจำไม่ได้) หลังจากนั้นก็ล้อมวงกินข้าว พอสายๆ ก็เริ่มเล่นโน่นนี่ไปเรื่อย (หาสาระไม่ได้) จะถามล่ะซิ ทำไมไม่เล่นน้ำทะเล? ก็ยังไม่อยากเล่น เดี๋ยวดำ (ทั้งที่คล้ำอยู่แล้ว) ก็เลยคิดว่าเย็นนี้จะกินไรดี เราเสนอเลยอยากกินมื้อใหญ่ๆ ประเภทปิ้งย่าง หมึก หอย ปูทุกคน ok ด้วย งั้นเราจะไปซื้อยังงัย ก็เลยไปถามเจ้าหน้าที่ เจ้าหน้าที่ (เสียงเหน่อ) น่ารักมาก ให้คำแนะนำเรามากมาย สุดท้ายสรุปว่า เช่าเตาปิ้งย่างจากเจ้าหน้าที่ 1 เตา สั่งอาการทะเลเจ้าหน้าที่ชุดใหญ่ แค่คิดถึงน้ำจิ้มรสเด็ดก็น้ำลายสอแล้ว

เสร็จภารกิจไปอย่าง ยังไม่ค่ำทำไรดี สมาชิกคนหนึ่งมองไปเห็นเรือสปีดโบ้ทกำลังออกจากหาด ก็เลยถามกันว่าเขาไปไหน มีคำตอบกลับมาว่าเขาไปดำน้ำดูปะการังที่เกาะจาน เราเลยบอกอยากไป (จริงๆ นะ) พี่หัวหน้าทริปเลยสอบถามข้อมูล (พร้อมต่อราคาเรียบร้อย) เอะ! ยังไม่ได้ถามสมาชิกครบเลย ใครไป? ไม่ไป? (เริ่มจะเผด็จการล่ะ) เพราะบางคนว่ายน้ำไม่เป็น แต่ก็ช่าง ยังงัยตกลงแล้วก็ต้องไป สรุปมีพี่ผู้ชาย (ที่ว่ายน้ำไม่เป็น) เฝ้าค่ายพร้อมเตรียมอาหารเย็นรอ เราออกเดินทางไปพร้อมกับอีกกรุ๊ป กลุ่ม สว. (อย่าเข้าใจผิด ส.ว. ย่อมาจาก สูงวัย) แต่ละคนวัยรุ่นมาก เรางี้เมาเรือสู้ไม่ได้ พอเริ่มดำน้ำเราก็รีบๆ ดำ เพราะเราเมาเรือ และอีกอย่างเรามาบ่ายน้ำขุ่น เห็นปะการังไม่ชัด แต่ก็เยอะเหมือนกันนะ (ใครอยากไปดูก็ลองไปนะ) มีสาวหนึ่งว่ายน้ำไม่เป็นยังอุตส่าห์ดำน้ำเลย (ปะการังคงสวย คุณไม่อยากลองบ้างเหรอ)

เริ่มปาร์ตี้ พอกลับจากดำนำ โอ้ย! เราเมาเรือ (ทีอย่างอื่นไม่ค่อยจะเมา) หมดแรงรีบอาบน้ำเลย พักสักครู่ก็มีเพื่อนของพี่ในทริปที่บ้านอยู่แถวนั้นมาเยี่ยมพร้อมของฝาก (จำไม่ผิดเป็น หลนปู) พวกเราก็เริ่มปาร์ตี้ซีฟู๊ดเลย อร่อยมาก กินไปคุยไปจนค่ำก็กินไม่หมด (ขอบอกอาหารทะเลที่นี่ถูกมาก) สุดท้ายกินไม่ไหวเลยนั่งคุยกันไปพร้อมชมจันทร์ (วันนั้นเหมือนจะเป็นฟลูมูนเพราะพระจันทร์สวยมาก) สักพักแขกที่มาก็ลากลับ สักพักเราก็แยกย้ายเข้าเต๊นท์นอน มีบางคนผูกเปลนอนก็มี

วันสุดท้ายของทริป พยายามตื่นเช้ามาดูพระอาทิตย์ (แต่ก็ไม่ทันอยู่ดี) ก็เลยเดินชายหาด ปล่อยอารมณ์ไปตามสบายก่อนกลับ เมื่อสมควรแก่เวลาเราก็เตรียมตัวกับ กทม. ก่อนกลับก็ไม่ลืมถ่ายรูปที่ระทึก เอ้ย! ระลึก พี่เจ้าหน้าที่ใจดีก็ขับรถมาส่งปากทางเข้าอุทยาน พวกเรายืนรอรถทัวร์กลับ กทม. ยืนรอ (จนเมื่อย) พักใหญ่ๆ รถทัวร์ก็มาพวกเราก็โบกรถและขึ้นนั่งกลับ กทม. ถึง กทม. ก็เกือบเย็น สาว สาว สาว ก็นั่งรถกลับแก่งคอยสระบุรีต่อ

ทริปแรกสมใจมาก แบกเป้ ผจญภัย ใครอยากไปบ้างก็ไม่ว่ากันนะ

อย่าลืมติดตามทริปหน้านะ รับรองมีเรื่องสนุกมาฝากแน่ๆ